Fotoğrafın içinde sıkışıp kalmış bir kız, bir ruh, bir renk, bir düş.Bedenini yeni terk etmiş, yalnız bir kız.
Her gün ilk güneşle duyurmaya çalışıyor sesini soğuk odasına.
Kırmızı bir ain dolanıp duruyor dudaklarının arasında.
Söylediği şarkılara ağlıyor duvarları...
Ahşap evin karanlığında annesinin acı çığlığı...
Kız, çığlıktan sonra anlıyor sesini duyuramayacağını ve bırakıyor kendini, O'na kucak açan ürkütücü geceye...
Ölü ruhlarda bir sızı. Hepsi siyah. Hepsi ölü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder